Είναι κι εκείνο το μπλε της άγουρης νύχτας
Που ενώνεται με την άκρη της θάλασσας
και μπλέκει τα μυστικά του ουρανού και του νερού…
Είναι κι εκείνο το μεταλλικό φεγγάρι,
λεπίδα κοφτερή στην άκρη του ματιού
Είναι κι εκείνο το ανικανοποίητό μου
που ησυχία δεν βρίσκει ούτε στη γη,
ούτε στη θάλασσα, ούτε στον ουρανό
και γεννά μόνο ηδονές ποιητικές…
-Ευλαμπία Τσιρέλη–
****
It’s that young night’s blue colour
that joins with the edge of the sea
entangling the secrets of sky and water …
It’s that metal moon
like a sharp blade at the edge of the eye…
And it’s my unappeased nature
that finds no peace on earth,
neither at sea or in the sky
generating my hedonic poetry…
-Evlampia Tsireli-
Βρείτε ολόκληρο το ποίημα στο νέο βιβλίο “Χρόνειρα. Παράξενες Διηγήσεις & αδέσποτα ποιήματα”, που κυκλοφορεί από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή.
Επιτρέπεται η ηλεκτρονική αναδημοσίευση μόνο εφόσον αναδημοσιευτεί το πλήρες κείμενο, με ξεκάθαρη απόδοση στη συγγραφέα Ευλαμπία Τσιρέλη, μαζί με σύνδεσμο στην παρούσα σελίδα. Απαγορεύεται κάθε είδους έντυπη αναδημοσίευση. Σε αντίθετη περίπτωση, θα υπάρχουν κυρώσεις σύμφωνα με τον Νόμο 2121/1993.
Of all your poems I have thus far read, Blue, awakens more images, ideas and emotions for me than all the others. On every reading it gets better and says ever more.
Thank you Del Rey. This happens to me also every time I read it. My poetry is my way to understand and reveal my inner self… 🙂
Reblogged this on "READ ME" by Evlampia Tsireli.