(απόσπασμα)

Πού να ‘ναι άραγε όλα εκείνα
που σκεφτήκαμε να γράψουμε και δεν γράψαμε ποτέ,
είτε γιατί αμελήσαμε, είτε γιατί δεν τολμήσαμε,
είτε γιατί νομίζαμε ότι θα τα θυμόμασταν
όταν ξημέρωνε το επόμενο πρωί;
Πού να ναι τάχα όλα εκείνα που είπαμε
και χάθηκαν στο άγνωστο…
πού να ‘ναι τα αντίγραφα, αν υπάρχουν;
Θα γράψει άραγε κάποιος κάπου ένα βιβλίο για όλα αυτά;

Δε θυμάμαι. Δε μπορώ να θυμηθώ. Μόνο λίγα.
Γιατί μέσα στην τρέλα, μέσα στον χείμαρρο των λέξεων,
των σκέψεων, των συναισθημάτων, δεν απομνημονεύεις.
Μόνο γράφεις, μόνο λες. Δε σε νοιάζει το αύριο…
-Ευλαμπία Τσιρέλη-

Βρείτε ολόκληρο το ποίημα στο νέο βιβλίο “Χρόνειρα. Παράξενες Διηγήσεις & αδέσποτα ποιήματα”, που κυκλοφορεί από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή.

Επιτρέπεται η ηλεκτρονική αναδημοσίευση μόνο εφόσον αναδημοσιευτεί το πλήρες κείμενο, με ξεκάθαρη απόδοση στη συγγραφέα Ευλαμπία Τσιρέλη,  μαζί με σύνδεσμο στην παρούσα σελίδα. Απαγορεύεται κάθε είδους έντυπη αναδημοσίευση. Σε αντίθετη περίπτωση, θα υπάρχουν κυρώσεις σύμφωνα με τον Νόμο 2121/1993.