Για όλα εκείνα τα «αν»
που ειπώθηκαν
μέσα απ’ τα δόντια,
ψιθυριστά,
προσεκτικά,
μην σε ακούσουν οι τοίχοι
και στα γυρίσουν σε «όταν»,
για τις χαμηλές ματιές,
για το ανέλπιδο κράτημα του κεφαλιού,
για το ίδρωμα του μετώπου,
υποψία έρωτα
που σκούπιζες βιαστικά
μην και ταράξει την ήρεμη ζωή σου,
για τους πνιχτούς αναστεναγμούς
-καημένε-
δεν ήξερες ότι ο έρωτας
σε βγάζει από τη βολή σου;
Δεν είναι οι έρωτες για τους αδύναμους
και για τους βολεμένους.
Οι έρωτες είναι
για τους τρελούς
και τους καταραμένους.

©Ευλαμπία Τσιρέλη

Επιτρέπεται η ηλεκτρονική αναδημοσίευση μόνο εφόσον αναδημοσιευτεί το πλήρες κείμενο, με ξεκάθαρη απόδοση στη συγγραφέα Ευλαμπία Τσιρέλη, μαζί με σύνδεσμο στην παρούσα σελίδα. Απαγορεύεται κάθε είδους έντυπη αναδημοσίευση. Σε αντίθετη περίπτωση, θα υπάρχουν κυρώσεις σύμφωνα με τον Νόμο 2121/1993.