Είχε το μυαλό της στα σύννεφα.
Το βλέμμα, στα πουλιά.
Οι λέξεις, στιγμές ονείρου,
λίγο πριν το ξύπνημα.
Οι κινήσεις, το πρώτο τίναγμα του φτερού.
Τα βήματα, διχασμένα στους δύο κόσμους.
Είχε και μυστικά.
Αιώνια μυστικά.
Τα μυστικά του νερού και των δέντρων.
Είχε και την ψυχή ταγμένη στ’ άστρα.
-Κι ανάμεσα σ’ εμάς τι γύρευε;
-Γύρευε να χωρέσει
μέσα στ’ άπειρο του μυαλού της
τον Χρόνο σας.
~Ευλαμπία Τσιρέλη~
Επιτρέπεται η ηλεκτρονική αναδημοσίευση μόνο εφόσον αναδημοσιευτεί το πλήρες κείμενο, με ξεκάθαρη απόδοση στη συγγραφέα Ευλαμπία Τσιρέλη, μαζί με σύνδεσμο στην παρούσα σελίδα. Απαγορεύεται κάθε είδους έντυπη αναδημοσίευση. Σε αντίθετη περίπτωση, θα υπάρχουν κυρώσεις σύμφωνα με τον Νόμο 2121/1993.