[Αφιέρωμα Halloween 2022]

Η Λάρα λίγο ενδιαφερόταν για τη γιορτή. Το μόνο που την ένοιαζε ήταν να ξελογιάσει τον Μάικ. Όταν συναντήθηκε με την παρέα, έτρεξε κοντά του. Κάθισαν όλοι μαζί στα σκαλιά της εκκλησίας χαζεύοντας στον δρόμο τα μασκαρεμένα παιδιά με τα φαναράκια και τα καλαθάκια τους. Η ώρα περνούσε και είχαν αρχίσει να βαριούνται.

«Πάμε στο Νέλσονς;» πρότεινε κάποια στιγμή ο Τζακ.

Μόλις άκουσαν το όνομα “Νέλσονς”, όλοι τους ανατρίχιασαν. Επρόκειτο για ένα εγκαταλειμμένο αρχοντικό στην άκρη της πόλης. Πριν από πολλά χρόνια είχε ξεκληριστεί ολόκληρη η οικογένεια που κατοικούσε εκεί και η υπόθεση είχε παραμείνει ανεξιχνίαστη. Κυκλοφορούσε ο θρύλος ότι τα πνεύματα των δολοφονημένων είχαν παραμείνει στο σπίτι και διψούσαν για εκδίκηση.

«Μην είστε κότες, ρε βλαμμένα. Αν δε πάμε απόψε, πότε θα πάμε;» επέμεινε ο Τζακ.

Με τα πολλά, αποφάσισαν να το τολμήσουν.

Η τρομακτική όψη του κτιρίου που ξεπρόβαλλε στο σκοτάδι, σε συνδυασμό με το δαιμονισμένο σφύριγμα του ανέμου ανάμεσα στα δέντρα, τους αφαίρεσε κάθε διάθεση για τολμηρές πρωτοβουλίες. Απλώς στέκονταν στην ομίχλη και κοίταζαν τα σπασμένα παράθυρα μήπως διέκριναν μέσα τους κάτι να κινείται. Τίποτα.

Η Λάρα, για να εντυπωσιάσει τον Μάικ, έκανε την πρώτη κίνηση. «Θα πάω εγώ. Όποιος θέλει ας με ακολουθήσει», είπε και τον κοίταξε με νόημα. Τα ετοιμόρροπα σκαλοπάτια έτριζαν κάτω από τα πόδια της. Έσπρωξε τη μισάνοιχτη πόρτα και μπήκε μέσα. Τίποτα. Δεν έγινε τίποτα.

Η παρέα της απ’ έξω, αποσβολωμένη, περίμενε να τη δει να βγαίνει τρέχοντας από τον φόβο, αλλά τίποτα.

Ο Μάικ πρότεινε στον Τζακ να πάει να τη βρει, εφόσον εξαιτίας του άλλωστε είχαν βρεθεί εκεί. Όταν τον είδε να διστάζει, ξεκίνησε δειλά ο ίδιος. Γύρισε το καπέλο του ανάποδα για γούρι. Μόλις πέρασε από την πόρτα, διέκρινε τη σιλουέτα της. Τον άρπαξε από την μπλούζα και κόλλησε τα χείλη της επάνω στα δικά του. Το φιλί της τον διαπέρασε σαν ηλεκτρισμός. Τον τύλιξε με τα χέρια της, και μια παγερή αίσθηση ένιωσε να απλώνεται σε όλο του το κορμί. Ξαφνιάστηκε.

«Έλα, πάμε τώρα στους άλλους», είπε και άρχισε να βαδίζει προς τα έξω.

Αντίκρυσε τη Λάρα απέναντί του, γαντζωμένη επάνω στον Τζακ, να φωνάζει απελπισμένη το όνομά του. Επέστρεψε ως την πόρτα και έχωσε μέσα το κεφάλι του για να δει ποια στην ευχή τον είχε φιλήσει. Τίποτα.

Η Άννα Τσιαπούρη είναι απόφοιτος του Εργαστηρίου. Διήγημά της μπορείτε να βρείτε στη συλλογή μας “Εφιαλτικές Ιστορίες”. Είναι επίσης συγγραφέας διηγημάτων και παιδικών βιβλίων.