“Come on, I’ll show you”, said Elinor. “You see, there are two kinds of people in our world now. The relfints and the cybrints. She, for example, is a cybrint. A cyber intelligent woman”.
“She seems happy”.
“She is! Cybrints are happier than relfints”.
“And why is that so?”
“Well, maybe because they cannot die! The future is theirs. Of course… there’s something they will never have and they know it”.
“What is it?”
“Past”.

–Evlampia Tsireli–
(this dialogue is based on some characters from my new novel and inspired by this beautiful painting of course…)

Artwork by Peter Gric, “Android-Mind”

PETER GRIC’S OFFICIAL WEBSITE  and FB PAGE

*****************

«Έλα θα σου δείξω», είπε η Έλινορ. «Βλέπεις, υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων στον πλανήτη μας πια. Οι relfints και οι cybrints. Αυτή, για παράδειγμα, είναι μια cybrint. Μια cyber intelligent γυναίκα».
«Φαίνεται χαρούμενη».
«Μα είναι! Οι cybrints είναι πιο χαρούμενοι από τους relfints».
«Και γιατί συμβαίνει αυτό;»
«Μάλλον επειδή δεν μπορούν να πεθάνουν! Το μέλλον τούς ανήκει. Βέβαια… υπάρχει κάτι που δεν θα έχουν ποτέ και το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό».
«Και τί είναι αυτό;»
«Παρελθόν».

–Ευλαμπία Τσιρέλη–
(ο διάλογος βασίζεται σε κάποιους χαρακτήρες από το νέο μου μυθιστόρημα και είναι εμπνευσμένος από αυτόν τον όμορφο πίνακα φυσικά…)

Επιτρέπεται η ηλεκτρονική αναδημοσίευση μόνο εφόσον αναδημοσιευτεί το πλήρες κείμενο, με ξεκάθαρη απόδοση στη συγγραφέα Ευλαμπία Τσιρέλη,  μαζί με σύνδεσμο στην παρούσα σελίδα. Απαγορεύεται κάθε είδους έντυπη αναδημοσίευση. Σε αντίθετη περίπτωση, θα υπάρχουν κυρώσεις σύμφωνα με τον Νόμο 2121/1993.