Να μακραίνεις το βλέμμα μπροστά σ’ έναν τοίχο

να χορταίνεις με άνεμο

να ομορφαίνεις με αλμύρα στα μαλλιά

να εύχεσαι όταν δεν έχει αστέρια

να περπατάς στο μυαλό των ξένων

να γεμίζεις σελήνη

ν’ αφήνεις χώρο στη σκέψη σου για τον κόσμο

ν’ αγκαλιάζεις τα δέντρα και να ζητάς συγνώμη

να διαβάζεις ανάμεσα στις γραμμές

να γράφεις και ν’ αδειάζεις

να μιλάς στη γλώσσα των πουλιών

να γελάς τραγουδιστά

να κοιμάσαι αυτός που είσαι

και να ξυπνάς αυτός που θα ήθελες

να κρατάς μυστικά και μυστικά να μην έχεις

να είσαι εσύ κι εσύ να είσαι.

-Eυλαμπία Τσιρέλη-

“Χρόνειρα. Παράξενες Διηγήσεις & αδέσποτα ποιήματα”, Εκδόσεις Πηγή.

Επιτρέπεται η ηλεκτρονική αναδημοσίευση μόνο εφόσον αναδημοσιευτεί το πλήρες κείμενο, με ξεκάθαρη απόδοση στη συγγραφέα Ευλαμπία Τσιρέλη,  μαζί με σύνδεσμο στην παρούσα σελίδα. Απαγορεύεται κάθε είδους έντυπη αναδημοσίευση. Σε αντίθετη περίπτωση, θα υπάρχουν κυρώσεις σύμφωνα με τον Νόμο 2121/1993.

 

(απόσπασμα)

Είχε εκείνο το επικίνδυνο oνείριασμα στο βλέμμα
Kι εκείνη τη μισοειπωμένη ευχή στα χείλη
Το σώμα, σε στάση φυγής
Tα χέρια, σε κίνηση μεγεθυσμένου πόθου
Οι λέξεις έβγαιναν χείμαρρος
Kαι κάθε που γέλαγε αγρίευε ένα ποταμός
Δεν ξέρω αν έλεγε κάτι σημαντικό εκείνη τη στιγμή…
-Ευλαμπία Τσιρέλη-

***
She had that lethal dreaming in her look
That half-said wish on her lips
Her body, ready to escape
Her hands, moving in magnified desire
Torrent words were coming out of her
And every time she laughed, rivers turned wild
I don’t know if she was saying something serious that moment
But beyond her words she was definitely hiding
The deposition of a female
That desires to grab this world
And wear it like a pearl on her necklace.

-Evlampia Tsireli-

Βρείτε ολόκληρο το ποίημα στο νέο βιβλίο “Χρόνειρα. Παράξενες Διηγήσεις & αδέσποτα ποιήματα”, που κυκλοφορεί από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή.

Επιτρέπεται η ηλεκτρονική αναδημοσίευση μόνο εφόσον αναδημοσιευτεί το πλήρες κείμενο, με ξεκάθαρη απόδοση στη συγγραφέα Ευλαμπία Τσιρέλη,  μαζί με σύνδεσμο στην παρούσα σελίδα. Απαγορεύεται κάθε είδους έντυπη αναδημοσίευση. Σε αντίθετη περίπτωση, θα υπάρχουν κυρώσεις σύμφωνα με τον Νόμο 2121/1993.

(απόσπασμα)

Πού να ‘ναι άραγε όλα εκείνα
που σκεφτήκαμε να γράψουμε και δεν γράψαμε ποτέ,
είτε γιατί αμελήσαμε, είτε γιατί δεν τολμήσαμε,
είτε γιατί νομίζαμε ότι θα τα θυμόμασταν
όταν ξημέρωνε το επόμενο πρωί;
Πού να ναι τάχα όλα εκείνα που είπαμε
και χάθηκαν στο άγνωστο…
πού να ‘ναι τα αντίγραφα, αν υπάρχουν;
Θα γράψει άραγε κάποιος κάπου ένα βιβλίο για όλα αυτά;

Δε θυμάμαι. Δε μπορώ να θυμηθώ. Μόνο λίγα.
Γιατί μέσα στην τρέλα, μέσα στον χείμαρρο των λέξεων,
των σκέψεων, των συναισθημάτων, δεν απομνημονεύεις.
Μόνο γράφεις, μόνο λες. Δε σε νοιάζει το αύριο…
-Ευλαμπία Τσιρέλη-

Βρείτε ολόκληρο το ποίημα στο νέο βιβλίο “Χρόνειρα. Παράξενες Διηγήσεις & αδέσποτα ποιήματα”, που κυκλοφορεί από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή.

Επιτρέπεται η ηλεκτρονική αναδημοσίευση μόνο εφόσον αναδημοσιευτεί το πλήρες κείμενο, με ξεκάθαρη απόδοση στη συγγραφέα Ευλαμπία Τσιρέλη,  μαζί με σύνδεσμο στην παρούσα σελίδα. Απαγορεύεται κάθε είδους έντυπη αναδημοσίευση. Σε αντίθετη περίπτωση, θα υπάρχουν κυρώσεις σύμφωνα με τον Νόμο 2121/1993.

“Καμιά φορά, τα μέρη των ονείρων μας ο Θεός τα εμφανίζει πάνω στη Γη στ’αλήθεια.

Καμιά φορά, με πολύ αγώνα, πίστη, επιμονή και αφοσίωση το άπιαστο γίνεται απτό…

κι εσύ νιώθεις τόσο όμορφα μπερδεμένος,

με το’να πόδι στο όνειρο και τ’άλλο στην πραγματικότητα.”

-Ευλαμπία Τσιρέλη-

***

“Sometimes, God puts our dream places on Earth for real.

Sometimes, that uncatchable becomes catchable through faith, struggle, persistence and patience.

And you feel so beautifully confused,

stepping with one foot on dream and with the other on reality.”

-Evlampia Tsireli-

Επιτρέπεται η ηλεκτρονική αναδημοσίευση μόνο εφόσον αναδημοσιευτεί το πλήρες κείμενο, με ξεκάθαρη απόδοση στη συγγραφέα Ευλαμπία Τσιρέλη,  μαζί με σύνδεσμο στην παρούσα σελίδα. Απαγορεύεται κάθε είδους έντυπη αναδημοσίευση. Σε αντίθετη περίπτωση, θα υπάρχουν κυρώσεις σύμφωνα με τον Νόμο 2121/1993.

I could see the old decomposing world,

originating new worlds from its death-reeking body.

New small egg-worlds ready to create life.

And then I tasted my lips.

The sepulchral flavour was gone forever.

I had been the only survivor to see that life-giving spectacle.

-Evlampia Tsireli-

******

Artwork by Peter Gric, “Cataclysm II” http://www.gric.at/gallery/bild221.htm
See more here http://www.gric.at/home.htm and here https://www.facebook.com/pgric

Επιτρέπεται η ηλεκτρονική αναδημοσίευση μόνο εφόσον αναδημοσιευτεί το πλήρες κείμενο, με ξεκάθαρη απόδοση στη συγγραφέα Ευλαμπία Τσιρέλη,  μαζί με σύνδεσμο στην παρούσα σελίδα. Απαγορεύεται κάθε είδους έντυπη αναδημοσίευση. Σε αντίθετη περίπτωση, θα υπάρχουν κυρώσεις σύμφωνα με τον Νόμο 2121/1993.

(απόσπασμα)

Πολλά πρωινά ξυπνάω ξύλινη.
Σαν σκιάχτρο.
Μέσα σε ένα χωράφι με στάχυα μόνη
και τα όρνια να κρώζουν τριγύρω.
Κάπου κάπου φυσάει λίγο αεράκι
μα και στο κάμα,
εγώ δεν έχω ιδρώτα.
Δεν μπορώ να κλάψω τη μοναξιά μου,
ούτε να γελάσω τη θλίψη μου.
-Ευλαμπία Τσιρέλη –

Βρείτε ολόκληρο το ποίημα στο νέο βιβλίο “Χρόνειρα. Παράξενες Διηγήσεις & αδέσποτα ποιήματα”, που κυκλοφορεί από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή.

Επιτρέπεται η ηλεκτρονική αναδημοσίευση μόνο εφόσον αναδημοσιευτεί το πλήρες κείμενο, με ξεκάθαρη απόδοση στη συγγραφέα Ευλαμπία Τσιρέλη,  μαζί με σύνδεσμο στην παρούσα σελίδα. Απαγορεύεται κάθε είδους έντυπη αναδημοσίευση. Σε αντίθετη περίπτωση, θα υπάρχουν κυρώσεις σύμφωνα με τον Νόμο 2121/1993.