Οι περισσότεροι γνωρίζουμε την ιδιαίτερη και σουρεαλιστική περσόνα της Πίππης από την ομώνυμη σειρά που παρακολουθούσαμε μικροί και δευτερευόντως από τα βιβλία. Λίγα όμως γνωρίζουμε για τη δημιουργία της από τη συγγραφέα Astrid Lindgren που είναι λατρευτή στη Σουηδία, και όχι μόνο.

Η Astrid Anna Emilia Lindgren γεννήθηκε στις 14/11/1907. Ξεκίνησε να αφηγείται τις ιστορίες της Πίπης στην εννιάχρονη κόρη της όταν εκείνη αρρώστησε και της ζήτησε να της πει μια διασκεδαστική ιστορία. Ιστορία στην ιστορία, διαμορφώθηκε μια ιδιαίτερη περσόνα, η Πίπη. Η Πίπη είναι να αστείο κορίτσι με υπερφυσική δύναμη, με αυτοπεποίθηση ενηλίκου που ζει μόνη της και ανεξάρτητη, στη βίλα Βιλεκούλα. Ατίθασο, αντιδραστικό μα με χρυσή καρδιά, ζει με τα ζώα της μέσα σε ένα ακατάστατο σπίτι και κάνει ό,τι θέλει, φοράει ό,τι θέλει, κάνει πάρτι με τους φίλους της όποτε θέλει, τρώει ό,τι θέλει, όπου θέλει -ακόμα και στο μπάνιο(!)-, ενσαρκώνει την απόλυτη παιδική ελευθερία, έναν ελεύθερο τρόπο ζωής μακριά από τους κανόνες των μεγάλων, με ανεξαρτησία και μπόλικο σουρεαλισμό και μαγικό ρεαλισμό.

Όταν τα γραπτά της Astrid, μετά τις πρώτες απορρίψεις, έγιναν τελικά δεκτά από τον εκδοτικό Rabén & Sjögren, το πρώτο Pippi Longstocking εκδόθηκε το 1945. Ακολούθησε πανζουρλισμός από τους αναγνώστες. Γράμματα έφταναν καθημερινά στον εκδοτικό ζητώντας τη συνέχεια, τα παιδιά είχαν ανοίξει τις καρδιές τους και είχαν βάλει μέσα την Πίπη. Κι αυτό γιατί η Astrid μίλησε στη γλώσσα τους και έπαιξε με τους όρους τους.

Εκδόθηκαν τρία βιβλία από το 1945 έως το 1948, ακολουθούμενα από πολλά βιβλία μικρών ιστοριών και εικονοβιβλίων. Μέχρι το 2018 έχει ήδη μεταφραστεί σε 76 γλώσσες και έχει μεταφερθεί στο κινηματογράφο και τη τηλεόραση.

Πέθανε το 2002 αφήνοντάς μας τη μαγική συνταγή. Η πιο αγαπημένη συγγραφέας παιδικών βιβλίων της Σουηδίας, λοιπόν, μας έδειξε τον τρόπο να μπούμε στην καρδιά και το μυαλό παιδιού. Εκεί που τα “πρέπει” των μεγάλων φαντάζουν μ=περισσότερο παράλογα από ένα πουά άλογο και ένα πιθηκάκι που φοράει γιλέκο.

Προς τιμήν της υπάρχει ένα βραβείο για νέους λογοτέχνες που απονέμεται κάθε χρόνο στα γενέθλιά της. Επίσης, ένας αστεροειδής κι ένας μικροδορυφόρος έχουν πάρει το όνομά της.

Η Astrid συνήθιζε να λέει πως:

Η παιδική ηλικία χωρίς βιβλία δεν είναι παιδική ηλικία. Είναι σαν κάποιος να κλείνει την πόρτα που οδηγεί στο μαγικό εκείνο μέρος όπου υπάρχει το σπανιότερο είδος ευτυχίας.