Πλησιάζει. Το πλάσμα στα πόδια του, κυλά με τα μηχανικά του ποδαράκια, ασθμαίνοντας. Ένα μικρό κινούμενο κάστρο. Πλημμυρίζω με οίκτο όταν το αντικρύζω. Ο Επιστήμονας σταματά δίπλα μου. Με παρατηρεί μέσα από χοντρά μαύρα γυαλιά. Γυρνά ξαφνικά προς το πλάσμα και του ψιθυρίζει ανήσυχα: «Δεν μπορεί να ακούσει. Ξέρεις τι
σημαίνει αυτό. Πρέπει να φωνάξω τον Αναποδογυρισμένο. Γιατί με ταλαιπωρούν έτσι;»

Εκείνο, ως απάντηση, τρίζει δυνατότερα και εκπέμπει άλλο ένα κύμα καπνού. Μία από τις μαύρες παπαρούνες γυρνά ελαφρά προς το μέρος του γκρίζου σύννεφου. Tα πέταλά της ανοίγουν αργά και αγκαλιάζουν, με μια υπομονετική, αρμονική περιστροφή, τον καπνό. Την επαναλαμβάνει μία, δύο, τρεις φορές. Μαγεύομαι από τη διαδικασία. Τον υπνωτισμό μου διακόπτει ένας ήχος αυγού που σπάει.

Έρχεται από τον Επιστήμονα. Μόνο που δεν είναι ο Επιστήμονας. Στη θέση του εμφανίζεται ένας άνδρας με μαύρο μανδύα και γαλάζια διαπεραστικά μάτια. Στη γη, γύρω από τα πόδια του, απλώνεται ένα ρούχο που μόλις έριξε από πάνω του. Σοκαρισμένη, αντιλαμβάνομαι ότι είναι το ξεφούσκωτο, ζαρωμένο, κούφιο σώμα του Επιστήμονα.

Μια φοβισμένη κραυγή φεύγει από το στόμα μου, πνιχτή και διαστρεβλωμένη. Ο Αναποδογυρισμένος ανοίγει διάπλατα τα χέρια και υποκλίνεται. Το δεξί του χέρι βρίσκεται στη θέση του αριστερού, και το αριστερό σε αυτήν του δεξιού. Τα μάτια του κοιτάζουν προς διαφορετικές κατευθύνσεις το καθένα. Ο αέρας τριγύρω τεντώνεται και σφίγγεται σαν λάστιχο.

[…]

απόσπασμα

---

Η Νίνα Κεσίδου ζει, μελετά και γράφει στη Θεσσαλονίκη. Αγαπά το fantasy και την ιαπωνική κουλτούρα. Είναι σπουδάστρια στο Εργαστήρι Συγγραφής Imaginarium. Το κείμενο βασίζεται σε άσκηση του Εργαστηρίου.

_{Επιτρέπεται η ηλεκτρονική αναδημοσίευση μόνο εφόσον αναδημοσιευτεί το πλήρες κείμενο, με ξεκάθαρη απόδοση στον συγγραφέα, μαζί με σύνδεσμο στην παρούσα σελίδα. Απαγορεύεται κάθε είδους έντυπη αναδημοσίευση. Σε αντίθετη περίπτωση, θα υπάρχουν κυρώσεις σύμφωνα με τον Νόμο 2121/1993.}