Χρόνια τώρα αναζητώ να βρω,
σαν άλλος αλχημιστής,
τη σωστή ποσότητα δυστυχίας
που κάνει την ευτυχία ανεκτίμητη.
~Ευλαμπία Τσιρέλη~
Επιτρέπεται η ηλεκτρονική αναδημοσίευση μόνο εφόσον αναδημοσιευτεί το πλήρες κείμενο, με ξεκάθαρη απόδοση στη συγγραφέα Ευλαμπία Τσιρέλη, μαζί με σύνδεσμο στην παρούσα σελίδα. Απαγορεύεται κάθε είδους έντυπη αναδημοσίευση. Σε αντίθετη περίπτωση, θα υπάρχουν κυρώσεις σύμφωνα με τον Νόμο 2121/1993.
Πρέπει, σου λέω, ν’ ανήκετε στον ίδιο κόσμο.
Μην τραβάει ο ένας τον άλλον στον κόσμο τον δικό του
και τον ξεσπιτώνει.
Γιατί ο νόστος του εαυτού,
Ο νόστος της αλήθειας σου,
Είναι πολύ επικίνδυνο πράγμα.
Διαλύει σχέσεις και σπίτια και οικογένειες.
Να διαλέγετε συντρόφους του ίδιου κόσμου.
Να συνεννοείστε με τα μάτια.
Να τελειώνει ο ένας τη φράση του άλλου.
Η αγκαλιά και το φιλί να έχουν διάρκεια.
Τα δέρματα κι οι μυρωδιές να ταιριάζουν.
Να υπάρχουν κοινές αγάπες.
Βαθιές. Πνευματικές. Ουσιαστικές.
Να νιώθετε ότι ήσασταν μαζί από πάντοτε.
Να είναι ο ένας η παιδική ηλικία του άλλου.
Ο πρώτος εφηβικός έρωτας.
Ο σπουδαιότερος κι αιώνιος εραστής.
Και η σιωπή… το πιο σημαντικό.
Να μιλάτε με τη σιωπή.
~Ευλαμπία Τσιρέλη~
Επιτρέπεται η ηλεκτρονική αναδημοσίευση μόνο εφόσον αναδημοσιευτεί το πλήρες κείμενο, με ξεκάθαρη απόδοση στη συγγραφέα Ευλαμπία Τσιρέλη, μαζί με σύνδεσμο στην παρούσα σελίδα. Απαγορεύεται κάθε είδους έντυπη αναδημοσίευση. Σε αντίθετη περίπτωση, θα υπάρχουν κυρώσεις σύμφωνα με τον Νόμο 2121/1993.
(απόσπασμα)
Ήμουν πολύ μικρή, όταν στο σπίτι μας, ψηλά στον λόφο, μας επισκέφτηκε για πρώτη φορά εκείνη η ηλικιωμένη κυρία. Στην αρχή, δηλαδή, μου έμοιασε με ηλικιωμένη, έτσι όπως ανέβαινε τον λόφο σκυφτή. Φορούσε ένα σκούρο μωβ τσεμπέρι στα μαλλιά και μια πλεξούδα χοντρή, κατάμαυρη και λαμπερή ακουμπούσε στον δεξί της ώμο. Η μακριά της φούστα, σε αποχρώσεις του καφέ από το χώμα του βουνού έως την άμμο της θάλασσας, σερνόταν σε κάθε της βήμα, ενώ μικρά κουδουνίσματα έφταναν στ’ αφτιά μου, που, όσο πλησίαζε, αντιλήφθηκα όταν προέρχονταν από τα βραχιολάκια που φορούσε στα πόδια και στα χέρια της. Όσο η φιγούρα της γινόταν πιο συγκεκριμένη, μπόρεσα να διακρίνω ότι δεν ήταν καθόλου γριά. Ανάλογα με το φως και τις εκφράσεις του προσώπου της μάντευα και μια διαφορετική ηλικία. Η γιαγιά μου έλεγε ότι υπάρχουν άνθρωποι καταραμένοι, που δεν έχουν ηλικία, και ότι η Εσθήρ ήταν ένας απ’ αυτούς. (…)
Ευλαμπία Τσιρέλη
Επιτρέπεται η ηλεκτρονική αναδημοσίευση μόνο εφόσον αναφερθεί η συγγραφέας, μαζί με σύνδεσμο στην παρούσα σελίδα. Απαγορεύεται κάθε είδους έντυπη αναδημοσίευση.
Thomas Moran– “The Angry Sea” Painting
(απόσπασμα)
Από το μέσα ως το έξω μου, μία σελίδα δρόμος.
Εκεί όπου θα γράψω μερικές αράδες
κι έπειτα θα δω κάπου ανάμεσά τους την ψυχή μου.
Θα με αρπάξει απ’ τα μαλλιά,
θα με μαλώσει,
θα μου ζητήσει, θ’ απαιτήσει, θα πεισμώσει.
Κι έπειτα θα την καλοπιάσω, να πάει με τα νερά μου.
Γιατί όταν οργίζεται και θέλει άλλα η ψυχή,
και οδηγεί την πένα όπου θέλει,
Τότε χωρίζει το μέσα από το έξω.
Κι αρχίζει η πάλη, κάτι νύχτες σαν κι αυτή,
καλή ώρα…
Κι εγώ στη βάρκα, να τραβώ κουπί
Κι η θάλασσα, η ψυχή, να με κουνά και να με παρασέρνει
Πάνω στα βράχια
Ή σε κάποια δίνη
Ή πάνω σ’ οργισμένα κύματα…
(…)
Ευλαμπία Τσιρέλη
Επιτρέπεται η ηλεκτρονική αναδημοσίευση μόνο εφόσον αναδημοσιευτεί το πλήρες κείμενο, με ξεκάθαρη απόδοση στη συγγραφέα Ευλαμπία Τσιρέλη, μαζί με σύνδεσμο στην παρούσα σελίδα. Απαγορεύεται κάθε είδους έντυπη αναδημοσίευση. Σε αντίθετη περίπτωση, θα υπάρχουν κυρώσεις σύμφωνα με τον Νόμο 2121/1993.
Evlampia Τsireli 