Inventor of the Isolator: Hugo Gernsback
Πέμπτη, 2 Απριλίου, 2020
Ήταν Πάσχα αλλά έμοιαζε με Χριστούγεννα. Ήταν Απρίλιος και χιόνιζε. Όλοι έμεναν κλεισμένοι στα σπίτια τους. Για να βγουν, έπρεπε να δηλώσουν έναν αριθμό με μήνυμα στην Πολιτική Προστασία, αναλόγως πού ήθελαν να πάνε. Όλα τα καταστήματα ήταν κλειστά. Μόνο τα σούπερ μάρκετ, τα φαρμακεία και κάποιες δημόσιες υπηρεσίες, με ειδικό πρόγραμμα, λειτουργούσαν.
Στη μέση της Τσιμισκή, γλάροι και κάργιες κυνηγούσαν μεγάλους αρουραίους, τα σκυλιά, πεινασμένα, σχημάτιζαν επιθετικές αγέλες στο Σέιχ Σου. Φίδια και σκαντζόχοιροι βόλταραν στα πάρκα της παραλίας. Τα βατράχια, οι χελώνες, τα ψάρια, οι μέλισσες, οι πληθυσμοί των ζώων άρχιζαν να αυξάνονται. Είχαν πάρει υπό τον έλεγχό τους και πάλι το περιβάλλον τους.
Αυτό βέβαια συνέβαινε σε όλο τον κόσμο. Στο εξωτερικό, ακόμα και οι διάσημοι του Χόλιγουντ ήταν αναγκασμένοι να μείνουν σε καραντίνα. Στην Αγγλία κυκλοφορούσαν ελεύθερα τα κατσίκια μέσα στις πόλεις. Στη Σκωτία ελάφια και αλεπούδες τριγύριζαν ανάμεσα στα σπίτια. Είχαν ακυρωθεί μέχρι και οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Κανένας δεν μπορούσε να ταξιδέψει από τη μια χώρα στην άλλη. Ακόμα και μέσα στις χώρες κανένας δεν μπορούσε να ταξιδεύει από την πόλη στο χωριό ή οπουδήποτε.
Ένας ιός, βλέπετε, που λένε ότι προήλθε από νυχτερίδα όταν κάποιος στην Κίνα την έφαγε σε σούπα, είχε πλήξει τον πλανήτη. Ευπαθείς ομάδες και ηλικιωμένοι πέθαιναν από πνευμονία. Η εξάπλωση ήταν τόσο μεγάλη, που ο ΠΟΥ την είχε χαρακτηρίσει “πανδημία”.
“Τι παράξενος άνθρωπος, όλο τέτοια γράφει”, είπε ο Άγγελος.
“Πάντα τόσο αλλόκοτος ήταν. Αυτές οι φαντασίες και αυτή η επιστημονική φαντασία -πώς τη λένε τέλος πάντων- είναι για να τρομοκρατεί τον κόσμο”.
“Συμφωνώ. Άσε που δεν έχει κανένα νόημα στην πραγματική ζωή. Ποια η χρησιμότητα να διαβάζει κανείς τέτοιες βλακείες;”
Είχαν περάσει 22 μέρες υπό καραντίνα. Οι άνθρωποι φαίνονταν να αρχίζουν να προσαρμόζονται. “Η προσαρμογή είναι ο μόνος τρόπος” επαναλάμβαναν καθημερινά μέσα τους. Ήταν λίγο δύσκολο, φυσικά, διότι γιατί κάθε μέρα συνέβαιναν όλο και πιο απίστευτα πράγματα. Λες και ο κόσμος, η φύση πλέον συμπεριφερόταν σαν να είχε αποβάλει από πάνω της τον άνθρωπο. Όλα έμοιαζαν να αγνοούν την ανθρωπότητα. Ακόμα κι ο καιρός.
Δούλευαν όλοι από το σπίτι, ακόμα και τα παιδιά παρακολουθούσαν τα σχολικά μαθήματα από τον η/υ. Το ίδιο και οι φοιτητές. Πραγματικά, οι ανθρώπινες κοινωνίες άρχιζαν να προσαρμόζονται τέλεια στον εγκλεισμό. Τι θα γινόταν άραγε αν προσαρμόζονταν πλήρως σε ένα εσωτερικό περιβάλλον όπου θα είχαν ακριβώς ό,τι χρειάζονταν; Τροφή, εκπαίδευση, διασκέδαση; Αν περνούσε πολύς καιρός και αποφάσιζαν όλοι να παραμείνουν μέσα; Αν συνήθιζαν; Αν όλο το σύστημα είχε αρχίσει να αποδίδει καλύτερα έτσι; Αν ο κόσμος εκεί έξω γινόταν πολύ εχθρικός για τον άνθρωπο, η φύση οργίαζε, αν γέμιζαν οι δρόμοι άγρια ζώα; Ή αν, από μόνος του ο άνθρωπος, σκεφτόταν ότι είναι καλύτερα έτσι; Καλύτερα να έπαυε να ενοχλεί τη φύση;
Αν κι ο καιρός ακόμα άρχιζε να φέρεται αλλόκοτα, αν η ζωή στις πόλεις, ακόμα και στα χωριά γινόταν αφιλόξενη για τον άνθρωπο; Αν το μόνο που θα μπορούσε να ανεχτεί τελικά τον άνθρωπο ήταν το μπετόν; Τα κτίρια; Αν ο άνθρωπος γινόταν ένα κατοικίδιο του πλανήτη, περιορισμένος για πάντα μέσα, όπως το ψαράκι στη γυάλα ή τα πουλιά στα κλουβιά; Έτσι κι αυτός στα δικά του κουτάκια; Χωρίς να παραπονιέται ενδεχομένως διότι δεν θα γνώριζε πλέον κάτι διαφορετικό; Κι αν γεννιόντουσαν παιδιά μέσα στα σπίτια και μάθαιναν ολόκληρες γενιές να προσαρμόζονται μέσα σε σπίτια και όχι στο εξωτερικό περιβάλλον; Κι αν…
“Ω μα είναι αφόρητος πια!” γκρίνιαξε ο Άγγελος που είχε επιστρέψει για λίγο στη σελίδα του παράξενου συγγραφέα. “Τι βλακείες είναι αυτές”. Πάτησε κλείσιμο.
“Έλα, ας συνεχίσουμε με την οργάνωση του ταξιδιού, δεν έχουμε πολύ χρόνο, μερικοί μήνες μένουν”.
“Ναι, έχεις δίκιο”, απάντησε ο Άγγελος και άνοιξε τη σελίδα του πολυτελούς ξενοδοχείου στην Κίνα. “Το 2020 θα είναι η χρονιά μας, αγάπη μου! Το νιώθω. Θα περάσουμε υπέροχα!”
Οποιαδήποτε ομοιότητα με αληθινά πρόσωπα και καταστάσεις, δεν είναι συμπτωματική.
©Ευλαμπία Τσιρέλη
Επιτρέπεται η ηλεκτρονική αναδημοσίευση μόνο εφόσον αναδημοσιευτεί το πλήρες κείμενο, με ξεκάθαρη απόδοση στη συγγραφέα Ευλαμπία Τσιρέλη, μαζί με σύνδεσμο στην παρούσα σελίδα. Απαγορεύεται κάθε είδους έντυπη αναδημοσίευση. Σε αντίθετη περίπτωση, θα υπάρχουν κυρώσεις σύμφωνα με τον Νόμο 2121/1993.
Να μερικές προτάσεις με κλασικά βιβλία που άφησαν ιστορία, που έφεραν αλλαγές στον τρόπο σκέψης των ανθρώπων, που αποτέλεσαν την αρχή για νέα ρεύματα και εποχές στην παγκόσμια λογοτεχνία.
Evlampia Τsireli 